Rewitalizacja to proces wyprowadzania ze stanu kryzysowego obszarów zdegradowanych poprzez przedsięwzięcia całościowe (integrujące interwencję na rzecz społeczności lokalnej, przestrzeni i lokalnej gospodarki), skoncentrowane terytorialnie i prowadzone we współpracy z lokalną społecznością, w sposób zaplanowany oraz zintegrowany przez określenie i realizację programów rewitalizacji.
W pierwszej kolejności rewitalizacja powinna rozwiązywać problemy społeczne:
dążyć do spójności społecznej obszaru i całej gminy,
zapobiegać i ograniczać wykluczenie społeczne,
przewidywać działania zorientowane na grupy defaworyzowane – ubogich, bezrobotnych, dzieci, młodzież, osoby starsze, osoby uzależnione…
kłaść nacisk na działania dotyczące sfery społecznej i zdrowotnej,
promować i wspierać przedsiębiorczość społeczną.
Ponadto rewitalizacja ma na celu ograniczenie występowania negatywnych zjawisk gospodarczych, środowiskowych, przestrzenno-funkcjonalnych i technicznych na obszarach zdegradowanych.
Rewitalizacji nie prowadzi wyłącznie gmina – udział w niej biorą interesariusze, którymi mogą być podmioty publiczne, prywatne, organizacje pozarządowe, a przede wszystkim mieszkańcy. Rolą gminy jest koordynacja i odpowiednie zaprogramowanie tego procesu.
Partycypacyjny charakter rewitalizacji polega na tym, że proces ten programuje się, prowadzi i ocenia przy zapewnieniu aktywnego udziału interesariuszy.